كتاب خليج فارس خاطراتي است از جنگ دريايي كه در مقدمه اين كتاب مي‏خوانيم « در دريا ، به هر طرف نگاه كني آب مي‏بيني و آب ، اگر توفان بالا بگيرد ، اگر قايقت سوراخ شود ، اگر تير بخوري ، هيچ كس را نداري كه كمكت كند جز او‏ براي همين انگار دريا فاصله ها را كوتاه مي‏كند ، فاصله‏هاي ميان خالق و مخلوق را » در اين كتاب چند خاطره هم از انهدام هواپيماي مسافربري ايرباس توسط ناو آمريكايي ذكر شده كه همه دال بر مظلوميت هم‏وطنانمان و ظلم و جنايتهاي استكبار جهاني آمريكا و هم‏دستانش مي‏باشد

قسمتي از كتاب:

« جنازه‏ مسافرهاي ايرباس ايران را از توي دريا جمع مي‏كرديم. رسيديم به خانمي‏كه بچه‏اش را بغل كرده بود. چنان محكم گرفته بودش كه بچه توي بغلش خشك شده بود هر كاري كرديم نتوانستيم از هم جدايشان كنيم »